Öyle günler olur ki hayatımızda bir iz bırakır,sonraki yıllar hep ogünü hatırlarız.
En büyük izimiz dogdugumuz gündür sanırım.
Ölene kadar sürecek olan büyüyen,nefes alan bir iziz hepimiz.Ve baska izler yaparak devam ediyoruz hayatlarımıza.Tahminimce kendime ait en büyük izi gecen sene bugun saat 12.50de olusturdum.Tüm neşeli anlarımı,giysilerimi,yedigim ve yiyecegim yemekleri,yasayacagım kızgınlıkları kırgınlıkları arkadaslarımı ailemi bırakmaya karar veren bir iz yaptım kendime.Tüm acılar damla damla akarken bir ses hissettim beynimde yankılanan 'ne yapiyorsun gökçe' 'sonra ne olacak?bu banyoda kendi kanında mı bogulup yok olmak mı istiyorsun bu musun sen?' diyordu.Evet bu degildim bu olmayacaktım vazgecmeyecek ve savasacaktım.
Son kalan cıglıgımla hayata geri dönmeye calistim. Ve evet burdayım.
Kendime ait ince beyaz bir izle hayatıma daha güclü daha kararlı devam ediyorum.Pişman mıyım ?
Cok degilim.iz'de okadar kötü durmuyor cok sükür :) Bir şeyleri düzeltebilmek icin bazen biryerleri bozmak gerekiyormus onu ogrendım.Ve belkide biraz daha güclüyüm.
Bugun 2.kez hayata geldigim gündür ve gayriresmi olarak dogum günümdür.Bir sene de 2dogum günü kutlayabilmek herkese nasip olmaz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder